Part
Three: The Outer Space of the Mind
Whereas mental defilements drag the mind down to a
low level, Dharma raises it to the highest possible level, the outer space of
the mind. When Luangta Mahã Bua teaches people who practice Dharma, he emphasizes
generosity, moral virtue, concentration, wisdom, and the realization of Nibbãna.
He teaches that material wealth is not a cause of happiness, because both
happiness and suffering arise only in the heart. So we should be content with
what we have, and not become overly attached to worldly possessions, because
eventually all those things will disintegrate and disappear.
Nothing in the world is comparable with Dharma.
When Dharma and mind become one, loving-kindness and compassion will make the world
a pleasant place to live. Luangta Mahã Bua always stresses the importance of kindness,
self-sacrifice, forgiveness, and generous acts of charity. Such noble spiritual
qualities will not disappear after death.
Luangta Mahã Bua has lived at Wat Pa Baan Taad for
more than 47 years. During that time, people with faith in him have presented him
with countless donations. Luangta subsequently used these donations to finance
projects that benefit the general public, such as, hospital buildings and
equipment, school buildings, and support for various welfare organizations. He has
said that he considers money donated to the monastery to be money for the world’s
benefit, not for this monastery’s use. It is unnecessary to construct more
buildings in the monastery, as the existing accommodations are quite
sufficient. He would much rather see the monks practice walking in meditation
until the walking paths are worn down. Only in that way will Dharma truly
prosper.
ตอนที่ 3
กิเลส ดึงดูดใจให้ตกต่ำ
แต่ธรรม ดึงดูดจิตเข้าสู่ดินแดนอวกาศของจิต ของธรรม
ไม่มีอะไรเทียบค่ากับธรรมได้
เมื่อธรรมกับใจกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียว
ความเมตตาย่อมให้ความร่มเย็นต่อโลก
ผู้ปฏิบัติจึงต้องยึดหลักเมตตา เสียสละ ให้อภัยซึ่งกันและกัน
ท่านสอนเราว่า
“การเสียสละ ให้ทาน แบ่งปันสงเคราะห์ซึ่งกันและกัน ถือเป็นน้ำใจอันยิ่งใหญ่
แม้จะตายไปแล้ว น้ำใจอันนั้นก็ไม่หมดไป”
กว่า 47 ปี ที่วัดป่าบ้านตาด ผู้คนได้นำจตุปัจจัยไทยทานมาถวายด้วยความศรัทธา
เป็นจำนวนมาก ท่านได้นำไปสงเคราะห์โลกในด้านต่าง ๆ เช่น สร้างโรงพยาบาล
สร้างโรงเรียน ซื้อเครื่องมือแพทย์ ช่วยเหลือสถานสงเคราะห์ และสนับสนุนด้านอื่น ๆ อีกมากมาย
ท่านกล่าวว่า “เงินวัดนี้ เงินเพื่อโลก
เราไม่ได้เก็บสำหรับวัดนี้ ใครจะสร้างอะไรให้ เราไม่เอา ที่อยู่ พออยู่พอไป
แต่ทางจงกรมให้เป็นเหวนั่นละ ธรรมเจริญ”
ท่านได้ย้ำกับพวกเราว่า
“เวลามีชีวิตอยู่นี้ ท่านจะทำความดีให้โลกทั้งหลายได้เป็นคติตัวอย่าง
อันดีงาม และทำด้วยความเมตตาสงสารต่อสัตว์โลก”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น